Gözyaşlarımız; sözcüklerin yetmediği, hissettiklerimizin en saf, en ham halini dışa vuran bir dil. Bu dil, bazen sevincin coşkusunda, bazen de hüznün derinliklerinde kendini gösterir. Gözyaşları, insanoğlunun en eski zamanlardan beri sahip olduğu evrensel bir iletişim aracıdır; kelimelerin kifayetsiz kaldığı anlarda duyguların tercümanı olur.
Her bir damla gözyaşı, içimizde biriken, ancak bir türlü ifade edemediğimiz sevincimizi, hüznümüzü, hayal kırıklıklarımızı ve ümitlerimizi anlatır. Gözyaşları, kelime hazinemizin sınırlarını aşan bir ifade biçimidir; çünkü onlar, yalnızca yaşanmışlıkların değil, aynı zamanda yaşanmışlık hissinin de taşıyıcısıdır.
Sevinç gözyaşları, bazen bir başarının, bir kavuşmanın, hatta bir hayalin gerçekleşmesinin tatlı bir yansımasıdır. Bu gözyaşları, mutluluğun o kadar büyük olduğu anları simgeler ki, bu mutluluğu sadece içimizde hissetmek yetmez; dışa vurmak, onu dünyayla paylaşmak isteriz. Ve işte o an, gözyaşları sevince dönüşür, kalbimizin derinliklerinden süzülerek dış dünyaya akar.
Hüzün gözyaşları ise, kayıplarımızın, hayal kırıklıklarımızın, özlemlerimizin somut bir ifadesidir. Bu damlalar, acının bir nevi arınması, ruhumuzun hafiflemesi için gereklidir. Hüzün gözyaşları, yalnızca kaybettiğimiz şeyler için değil, aynı zamanda asla sahip olamayacağımız şeyler için de dökülür. Onlar, içimizdeki boşluğun, söylenemeyenlerin, anlatılamayanların dili olur.
Gözyaşları, aynı zamanda derin bir empati aracıdır. Başkasının gözyaşları karşısında hissettiğimiz derin bağ, insan olmanın en temel özelliklerinden biridir. Başkalarının acısını, sevincini hissetmek, onlarla birlikte ağlamak, insanların birbirine olan en derin bağlarını pekiştirir.
Gözyaşları bizim en doğal, en gerçek halimizi yansıtır. Kelimelerin sınırlarını aşan bu dil, insan ruhunun derinliklerinden gelir. Gözyaşlarımız, ne kadar güçlü, ne kadar kırılgan, ne kadar insan olduğumuzun kanıtıdır. Onlar, yaşamın hem acılarını hem de sevinçlerini kucaklamamızı sağlar, bizi bize anlatır ve en önemlisi, birbirimize daha da yakınlaştırır. Kısacası gözyaşlarımız, hissettiklerimizin dilidir; bazen acı, bazen mutluluk. Her bir damla, kelimelere dökemediğimiz sevincimizi veya hüznümüzü anlatır.
Levent BULUT
Bu sitedeki yazıları, link vererek ya da sadece yazarın adını kaynak göstererek istediğiniz yerde yayınlayabilirsiniz.
Bir yanıt yazın