Zaman, her anıyla bize sonsuz yaratıcılık fırsatları sunar. Her geçen dakika, hayatın tuvaline yeni bir çizgi ekler. Ama bu çizgiler, hayatın karmaşasında ne kadar fark edilir?
Bir kentin kalabalık caddelerinde yürürken, çevrenizdeki her binanın, her sokak lambasının ve her geçen insanın bir hikayesi olduğunu düşündünüz mü hiç? Bu hikayeler, gündelik yaşamın rutininde gizlenmiş, beklenmedik yaratıcılık anları sunar. Bir duvardaki eski bir grafiti, aslında bir sanatçının haykırışı olabilir. Ya da rastgele bir sokak müzisyeninin melodileri, sizi bilinmedik düşüncelere sürükleyebilir.
Gökyüzünün maviliğine bakmak bile, mutlu hissetmemizi sağlayabilir. Bulutların arasında dans eden güneş ışıkları, bizlere doğanın en güzel tablolarını sunar. Ya da bir yıldızlı gece, bize evrenin sonsuzluğunu ve kendi varlığımızın o büyük düzende ne kadar küçük olduğunu hatırlatır.
Kendi iç dünyamıza döndüğümüzde ise, yaratıcılık için daha farklı bir alan buluruz. Kendi düşüncelerimiz, hayallerimiz ve anılarımız, bize benzersiz hikayeler sunar. Kendi iç sesimizi dinlemek, belki de en büyük ilham kaynağıdır. Bu içsel yolculuk, bizi hem geçmişimizle hem de geleceğimizle yüzleştirir.
Ne yaşanırsa yaşansın, mutlu olmak isteği aslında etrafımızda ve içimizde sürekli var olan bir şeydir. Ve Mutlu olabilmek, hayatın tadını çıkarabilmek için, sadece biraz durup etrafımıza ve içimize bakmamız yeterli. Zamanın akışında, her an mutlu olmamız için sebepler taşır. Bu izleri takip etmek, hem hayatımıza anlam katar hem de bizi daha derin düşüncelere yönlendirir.
Levent BULUT
Bu sitedeki yazıları, link vererek ya da sadece yazarın adını kaynak göstererek istediğiniz yerde yayınlayabilirsiniz.
Bir yanıt yazın